To czego jeszcze nie wiecie…
C. C. Hunter stworzyła dwie serie dla młodzieży, które w
moim sercu mają wyjątkowe miejsce. „Wodospady Cienia” oraz „Wodospady Cienia po
zmroku” to łącznie aż 8 książek, które opowiadają historie istot
nadnaturalnych, ich dążenia do odnalezienia własnego ja, własnych celów, ich
poznawanie siebie i innych. To opowieści o miłości i dojrzewaniu, o przyjaźni,
o walce i o szczęściu. A teraz przyszedł czas na zbiór nowel, opowiadań o
bohaterach tych serii. „Prawie o północy” to 5 opowiadań, a w rolach głównych
występują: Della, Miranda, Chase oraz Frederica.
„Miłość sprawia, że można nas zranić. Ale bez niej jesteśmy nieszczęśliwi.”
Dwa pierwsze opowiadania – „Przemieniona w ciemnościach”
oraz „Uratowana o świcie” opowiadają o wampirzycy z zadziornym charakterkiem,
czyli Delli Tsang. Pierwsze z nich to krótka historia o przemianie Delli w wampira.
Mamy okazję dowiedzieć się więcej na temat pierwszych dni po jej przemianie. „Uratowana
o świcie” opowiada o jednej z misji, jaką wykonała Della dla JBF razem ze
Stevem. Ta misja była początkiem uczucia, jakie połączyło tych dwoje i o jakim mieliśmy
okazję przeczytać w serii „Wodospady Cienia po zmroku”.
Trzecie opowiadanie – „Niezłomny” dotyczy Chase Tallmana,
młodego wampira, którego poznajemy w „Wodospadach Cienia po zmroku”. Historia,
którą stworzyła C. C. Hunter obrazuje nam okoliczności przemiany chłopaka w
wampira. Autorka tę nowelę podzieliła na dwa wątki – jeden to dzień
poprzedzający katastrofę lotniczą, w której uczestniczył Chase. W drugim
śledzimy wiadomości mówiące o katastrofie w górach Jasper. Jest to bardzo fajne
urozmaicenie dla czytelnika.
Czwarte opowiadanie, trochę dłuższe niż pozostałe, przybliża
nam postać Mirandy Kane, czarownicy z „Wodospadów Cienia”. „Czarująca” zaczyna
się od konkursu czarownic, w którym Miranda bierze udział. Do wygrania jest
darmowy przejazd do Paryża na kolejny konkurs. Wątek tego konkursu poruszony
był w serii „Wodospady Cienia po zmroku”, dlatego wiemy, że w Paryżu przebywa
Perry – były chłopak Mirandy, który zerwał z nią przed wyjazdem. Miranda jest
zdeterminowana, by wygrać konkurs i jechać rozmówić się ze zmiennokształtnym.
Ostatnie opowiadanie – „Waleczna” to historia Frederici
Lakoty wilkołaczycy, która trochę namieszała w „Wodospadach Cienia”. C. C.
Hunter przedstawiła nam Fredericę i jej hobby oraz jej związek z nauczycielem
historii Carym. Wilkołaczyca uświadamia sobie, co tak naprawdę ich łączy, a gdy
poznaje Brandona, właściciela galerii, jest już pewna do kogo należy jej serce.
Frederica zaczyna słyszeć szum wodospadów, a to nie wróży nic dobrego…
„Za dobrze. Za prawdziwie. Za bardzo tak, jakby to naprawdę coś znaczyło. Za dużo, by potem znów to stracić.”
Wszystkie te historie są znakomitym dopełnieniem dla serii o
Wodospadach Cienia – obozie dla istot nadnaturalnych. Autorka idealnie wyrwała
te historie z głównej fabuły, tworząc nowe wątki. Każda z nich jest inna i każda
ma swój urok. Opowiadania poświęcone Delli pozwalają nam bardzie zrozumieć jej
charakter, który, jak dobrze wiemy, nie należy do najłatwiejszych. Wampirzyca
dała nam się poznać lepiej w „Wodospadach Cienia po zmroku”, ale „Przemieniona
w ciemnościach” oraz „Uratowana o świcie” pokazuje, że tak naprawdę czegoś nam
brakowało w tej postaci. Na szczęście po przeczytaniu tych opowiadań mamy
wrażenie, że znamy Dellę od dawna. To naprawdę waleczna i silna postać, która w
pełni zasłużyła na swoją własną serię i aż dwa opowiadania w zbiorze nowel
„Prawie o północy”.
„Niezłomnego” czyta się bardzo szybko i z wielkim zapałem.
Chase Tallman to bohater, którego nie da się nie lubić, o czym mieliśmy się
okazję przekonać w „Wodospadach Cienia po zmroku”. Chase to dobry chłopak,
któremu zależy i który przeszedł w życiu bardzo wiele. „Niezłomny” to
dopełnienie dla tej postaci, a czytelnik ma okazję wkraść się jeszcze bardziej
w tę postać, poznać ją, zrozumieć i obdarzyć jeszcze większą sympatią. Tytuł
tego opowiadania idealnie współgra z treścią.
Opowiadanie poświęcone Mirandzie to przeprawa przez całą
gamę emocji. „Czarująca” jest opowiadaniem, w którym dzieje się najwięcej. Mamy
konkurs, mamy miłość i złamane serce, mamy zbrodnie, mamy poszukiwanie
mordercy, mamy zagadkę, mamy czary. C. C. Hunter zadbała by wszystko to
współgrało ze sobą, tworząc jednolitą, zgraną całość. Miranda to bohaterka, która
zaraża swoim poczuciem humoru i chęcią przytulaniem. Mamy ochotę ją przytulać w
każdej chwili. To osoba bardzo pozytywna, dająca dużo radości. „Czarująca” to
opowiadanie, które jest wyjątkowe i bardzo przyjemnie się je czyta.
Na koniec mamy opowiadanie poświęcone Frederice. „Waleczna”
to moje ulubione opowiadanie. Może to dlatego, że o Frederice nie wiemy za
dużo, a czytając „Waleczną” poznajemy je przeszłość, mamy okazję zbliżyć się do
tej postaci. Frederica na początku nie zarażała nas sympatią do siebie, a wręcz
przeciwnie – są na pewno osoby, które ją znienawidziły, za to co wyprawiała w
„Wodospadach Cienia”. Jednak dziewczyna przeszła pewną zmianę, która wyszła jej
na dobre, a dzięki „Walecznej” wiemy już, co kierowało wilkołaczycą w Wodospadach
Cienia i co sprawiało, że była tak wrogo nastawiona. „Waleczna” to opowiadanie
pełne dynamizmu, emocji i uczuć. Mamy ducha oraz niewyjaśnioną zagadkę. Mamy
szantażystę i nową miłość. Mamy osoby, które okazują serce, okazują się być
prawdziwymi przyjaciółmi. Frederica to silna i charyzmatyczna postać. Z chęcią przeczytałabym
o niej osobną serię.
„Prawie o północy” to zbiór nowel, które napisane są bardzo
starannie. Przed ich przeczytaniem miałam wrażenie, że wszystko, co związane w
Wodospadami Cienia już wiem i rozumiem. Teraz, po przeczytaniu „Prawie o
północy” wiem, w jak ogromnym błędzie byłam. Te opowiadania to brakujący
element układanki, którą C. C. Hunter stworzyła. Szczerze polecam wszystkim
fanom Wodospadów Cienia te opowiadania. Jestem pewna, że każde z tych historii
zajmie w waszych sercach wyjątkowe miejsce, miejsce obok serii „Wodospady
Cienia” i „Wodospady Cienia po zmroku”. Polecam!
Seria Wodospady Cienia. Zbiór nowel
Wydawnictwo Feeria Young
Data wydania: 3 sierpnia 2016
Liczba stron: 455
Kategoria: fantasy, literatura młodzieżowa, paranormal romance
Wydawnictwo Feeria Young
Data wydania: 3 sierpnia 2016
Liczba stron: 455
Kategoria: fantasy, literatura młodzieżowa, paranormal romance
Moja ocena: 10/10
Za książkę dziękuję Wydawnictwu Feeria Young.
Linki do recenzji:
seria "Wodospady Cienia":
seria "Wodospady Cienia po zmroku":
Tak mnie zaciekawiła recenzja że aż będę musiała sięgnąć po książkę
OdpowiedzUsuńpierwsza!!
OdpowiedzUsuńPrawdę mówiąc do twórczości Hunter nigdy mnie nie ciągnęło, a jednak pozytywne opinie trochę kuszą, może jednak kiedyś się zdecyduję :)
OdpowiedzUsuńFantastyczna recenzja zachęciłaś mnie umiejętnym doborem słów do rozważenia by sięgnąć po tę pozycję ksiażkową. To była czysta przyjemność czytać Twoją recenzję :) Fantastycznie - jak ja lubię taki szczery entuzjazm. Ciepło pozdrawiam
OdpowiedzUsuńChyba się skusze. Dopiero rozpoczęłam przygodę z serią, ale podoba mi się więc...
OdpowiedzUsuńJestem ciekawa bardzo bo jeszcze nie czytalam jeszcze tej ksiazki
OdpowiedzUsuńBardzo lubię tematykę o wampirach :) Z chęcią przeczytam i tą książkę :D
OdpowiedzUsuńPrzeczytałam całe "Wodospady Cienia" i "Wodospady Cienia po zmroku" po czym myślałam, że odpuszczę sobie ten dodatek, ale zachęciłaś mnie do jego przeczytania i nie wiem czy dam radę się teraz oprzeć xD.
OdpowiedzUsuńZbankrutuje przez ciebie jak będę czytać dalej te recenzje hahaha.
Ściskam xx
Przeczytałam wszystkie wczesniejsze ksiażki z tych serii :) Uwielbiam ją. Musze obowiązkowo i tę przeczytać :)
OdpowiedzUsuńTak niesamowicie ciągnie mnie do przeczytania czegoś tej autorki, że to aż boli. Niestety, na kupno książek brak pieniędzy, a w bibliotekach nic nie ma :( To tragedia, bo po twojej recenzji mam wrażenie, że ten zbiór opowiadań jest jeszcze lepszy. Jak myślisz, to dobry pomysł zacząć przygodę z tą autorką od tej książki?
OdpowiedzUsuńPozdrawiam, http://podrozemiedzyksiazkowe.blogspot.com/