Artystyczny potwór.
„Gdyby ktoś się
zastanawiał, tworzę sztukę dla samej sztuki… i dla własnej satysfakcji, bo
jestem artystycznym potworem.” – Lindsey Stirling mówi o sobie, że jest „artystycznym
potworem”. Może to i prawda, ale jedno jest pewne – ta dziewczyna ma talent i
ogromną siłę, która pomogła jej spełnić jedno ze swoich największych marzeń. W
jej autobiografii czytamy, że stanie się tańcząca skrzypaczką wcale nie było
łatwe, a los nie raz jej podrzucił kłody pod nogi. Lindsey Stirling z pomocą
swojej siostry Brooke stworzyła przepiękną powieść o wytrwaniu w dążeniu do
celu, do spełnienia marzeń, o wierze i jej potędze. Prawdziwa gratka dla fanów
tej utalentowanej dziewczyny.
„Powód, dla którego ludzie zawsze próbowali mi wmówić, że nie odniosę sukcesu, jest właśnie powodem, dla którego go odniosłam: bo jestem inna.”
Lindsey Stirling to trzydziestoletnia skrzypaczka. Uczestniczyła
w piątej edycji America’s Got Talent. Udało jej się dotrzeć do ćwierćfinału. Na
swoich koncertach tworzy niesamowite show tańcząc i grając na skrzypcach
jednocześnie.
„Moje życie to wahadło, buja się w tę i z powrotem. Ale „w tę” jest równie dobre jak „z powrotem”. Czasem tylko potrzebuję trochę czasu, żeby sobie to uświadomić.”
Zapewne znajdą się takie osoby, które nie słyszały wcześniej
o Lindsey Stirling. Ale ta dziewczyna to osoba, którą warto mieć za idola.
Czytając „Jedyny pirat na imprezie” dużo się o niej dowiedziałam, o jej drodze
do sławy, o wzlotach upadkach. Nawet
przez myśl mi nie przeszło, że ta dziewczyna tyle przeszła. W wywiadach nie dowiemy
się tego wszystkiego, co Lindsey zdradza nam w książce.
Po przeczytaniu książki Lindsey Stirling stała się dla mnie
kimś więcej niż tylko tańczącą skrzypaczką. Przyznam się szczerze, że nie
znałam jej biografii tak dokładnie. Owszem jej muzyka i pasja do tego co robi
zachwycały mnie, gdy oglądałam jej filmiki, jednak to jak otworzyła się przed
milionami czytelników sprawiło, że zaczęłam patrzeć na nią nieco pod innym
kątem. Ta dziewczyna przeszła wiele, ale osiągnęła to co zamierzała. Spełniła
przynajmniej jedno ze swoich największych marzeń. Nie poddała się, a wiara w to
co robi, wiara w siebie i wiara w Boga sprawiły, że miała siłę do pokonywania
przeszkód. To kobieta z charakterem, która mimo porażek uśmiechała się, nie
dawała poznać, że coś jest nie tak.
„Demon chce, byśmy uwierzyli, że jesteśmy zbyt słabi, zbyt smutni, że jest za późno, ale to przeklęty kłamca, więc nie powinniście wierzyć w ani jedno jego słowo.”
Często tak jest, że towarzyszy nam uśmiech na twarzy, ale w
środku jesteśmy rozsypani, puści, załamani. Stirling wspomina, że nie raz miała
trudne sytuacje, choćby jej problemy z zaburzeniami odżywiania. Zawsze podkreśla,
że najważniejsza jest dla niej wiara, miłość i rodzina. Rodzina to jej ostoja,
powrót do normalnego życia. Choć życie w trasie często bywa przewrotne, to
wśród swoje ekipy ma zaufanych przyjaciół, którzy tworzą jej namiastkę rodziny,
gdy tej prawdziwej nie ma przy niej. Lindsey nie da się nie lubić – to osóbka o
wielkim sercu, sympatyczna i zarażająca pozytywnymi emocjami.
„Ustalanie granic i tworzenie odpowiedniego środowiska pracy i życia prywatnego było moim zadaniem – a w moim przypadku akurat te dwie przestrzenie często się pokrywają.”
„Jedyny pirat na imprezie” to książka zaliczana do
autobiografii i faktycznie nią jest, jednak ja podczas czytania nie czułam się
jakbym czytała czyjś życiorys. Lindsey i Brooke tak skonstruowały całą książkę,
że wyszła z tego fantastyczna opowieść o sile, odwadze, determinacji i wierze.
Lindsey zachęca do spełniania marzeń, bo nie ma nic piękniejszego jak robić to
co się kocha. Choć na początku jest ciężko, to nie powinniśmy się poddawać.
Powinniśmy iść przez życie z podniesioną głową, nie reagować na złośliwości ze
strony otoczenia. Lindsey pokazuje, że jej się udało i każdemu może się udać.
„Chcę spędzać więcej czasu, żyjąc teraźniejszością. Tylko ona istnieje naprawdę. Jeżeli będę zbytnio zajmować się rozpamiętywaniem przeszłości albo planowaniem przyszłości, jakieś wspaniałe momenty mogą mi uciec, zanim zdążę je przeżyć. Nie chcę później oglądać się za siebie i widzieć, że przeszły mi koło nosa.”
W książce prócz szczegółów z życia Lindsey Stirling
znajdziemy również zdjęcia z prywatnej kolekcji skrzypaczki oraz z jej
koncertów. Nie każdy widział wcześniej
te zdjęcia, a niektóre są naprawdę przezabawne. Bo właśnie Lindsey to taka
przezabawna osóbka, która powinna być idolem dla wielu osób. Nie mówię, że
każdy ma brać z niej przykład – wiadomo, że każdemu zdarzają się złe decyzje,
ale Lindsey ma również te dobre i godne naśladowania kroki. Już ta silna wiara,
która, jak wspomina, zawsze jej towarzyszyła, jest czymś czego będę jej zazdrościć.
Do końca wierzyć, tak szczerze wierzyć, to coś pięknego.
„Jedyny pirat na imprezie” to książka godna polecenia. Z
całego serca zachęcam byście po nią sięgnęli. To przyjemna lektura, która opowiada
o życiu prostej, skromnej dziewczyny, której marzenia się spełniły dzięki
ciężkiej pracy, sile i wierze. Fani Lindsey Stirling będą zachwyceni, a ci
którzy jeszcze o niej nie słyszeli, będą mieli okazję poznać ją najpierw od
strony życiowej, potem, mam nadzieję, że od tej muzycznej. Szczerze polecam!
Autor: Lindsey Stirling, Brooke S. Passey
Tytuł oryginalny: The Only Pirate at the Party
Wydawnictwo Feeria Young
Data wydania: 2 czerwca 2016
Liczba stron: 296
Kategoria: autobiografia, muzyka
Data wydania: 2 czerwca 2016
Liczba stron: 296
Kategoria: autobiografia, muzyka
Moja ocena: 10/10
Za książkę dziękuję Wydawnictwu Feeria Young.
Ja nie znam tej osoby, więc czemu nie. Jeśli będę miała okazję to przeczytam.
OdpowiedzUsuńAch, uwielbiam jej filmiki!!! ^.^ Ona jest genialna po prostu, to jak gra, jak tańczy, jakie potrafi zrobić z tego show... Do książki mnie nie ciągnie (szczerze mówiąc mam już dość książek, w których mówi się o pokonywaniu swoich słabości i dążeniu do spełnienia marzeń), ale na YT będę Stirling śledzić nadal. :)
OdpowiedzUsuńzaczarrowana
Nie znam Lindsey Stirling i raczej nie przepadam za autobiografiami, więc ta książka raczej nie jest dla mnie ;)
OdpowiedzUsuńUwielbiam jak gra. Ale o książce nie słyszałam. W najbliższym czasie na pewno po nią sięgnę.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
siostry-pinkyandmozg.blogspot.com